Domowy system oczyszczania ścieków Sprzęt procesowy Zakład gospodarki ściekowej

Najczęściej stosowane materiały eksploatacyjne w oczyszczalniach ścieków

W procesie oczyszczania ścieków powinniśmy stosować następujące środki:

(1) Utleniacz: ciekły chlor lub dwutlenek chloru lub nadtlenek wodoru,

(2) Środek przeciwpieniący: ilość jest bardzo mała;

(3) Flokulant: chlorek poliglinu lub anionowy i kationowy poliakryloamid, znany również jako pam anionowy lub pam kationowy,

(4) Środek redukujący: hydrat siarczanu żelazawego i tak dalej;

(5) Neutralizacja kwasowo-zasadowa: kwas siarkowy, wapno palone, soda kaustyczna itp

(6) Chemiczne środki do usuwania fosforu i inne środki.

Metoda fizyczna: usunąć nierozpuszczalne zawieszone ciała stałe i olej ze ścieków poprzez działanie fizyczne lub mechaniczne; Filtracja, wytrącanie, separacja odśrodkowa, flotacja itp.

Metoda chemiczna: dodawanie substancji chemicznych w wyniku reakcji chemicznych powoduje zmianę właściwości chemicznych lub fizycznych substancji zanieczyszczających w ściekach tak, że zmieniają one stan chemiczny lub fizyczny, a następnie są usuwane z wody; Neutralizacja, utlenianie, redukcja, rozkład, flokulacja, wytrącanie chemiczne itp.

Metoda fizyczno-chemiczna: zastosowanie kompleksowego działania fizyko-chemicznego w celu oczyszczenia ścieków; Stripping, stripping, adsorpcja, ekstrakcja, wymiana jonowa, elektroliza, elektrodializa, odwrotna dializa itp.

Metoda biologiczna: wykorzystanie metabolizmu drobnoustrojów, utlenianie i rozkład zanieczyszczeń organicznych w ściekach do substancji nieszkodliwych, znane również jako metoda oczyszczania biochemicznego, jest najważniejszą metodą oczyszczania ścieków organicznych; Osad czynny, filtr biologiczny, żywy stół obrotowy, staw utleniający, fermentacja beztlenowa itp.

Wśród nich biologiczna metoda oczyszczania ścieków opiera się na metodzie, w której mikroorganizmy przekształcają złożoną materię organiczną w materię prostą, a substancję toksyczną w substancję nietoksyczną poprzez działanie enzymów. W zależności od różnych wymagań tlenowych mikroorganizmów biorących udział w procesie oczyszczania, oczyszczanie biologiczne można podzielić na dwa typy: dobre oczyszczanie biologiczne gazem (tlenem) i biologiczne oczyszczanie beztlenowe (tlenem). Dobre biologiczne oczyszczanie gazów odbywa się w obecności tlenu, dzięki roli dobrych kapilar gazowych. Poprzez własne czynności życiowe – utlenianie, redukcję, syntezę i inne procesy, bakterie utleniają część wchłoniętej materii organicznej do prostej materii nieorganicznej (CO2, H2O, NO3-, PO43- itp.), aby uzyskać energię niezbędną do wzrostu i aktywność i przekształcają pozostałą część materii organicznej w składniki odżywcze potrzebne organizmom do własnego wzrostu i rozmnażania. Biologiczne oczyszczanie beztlenowe odbywa się przy braku tlenu poprzez działanie mikroorganizmów beztlenowych. Kiedy bakterie beztlenowe rozkładają materię organiczną, muszą uzyskiwać tlen z CO2, NO3, PO43 i tak dalej, aby utrzymać własne zapotrzebowanie materiałowe na tlen, więc ich produktami degradacji są CH4, H2S, NH3 i tak dalej. Aby oczyścić ścieki w procesie biologicznym, należy najpierw przeanalizować biodegradowalność substancji zanieczyszczających w ściekach. Dotyczą one głównie trzech aspektów: biodegradowalności, warunków biooczyszczania oraz dopuszczalnego stężenia substancji zanieczyszczających, które mają działanie hamujące na aktywność drobnoustrojów w ściekach. Biodegradowalność odnosi się do stopnia, w jakim w wyniku działalności życiowej organizmów można zmienić strukturę chemiczną substancji zanieczyszczających, zmieniając w ten sposób właściwości chemiczne i fizyczne substancji zanieczyszczających. Dobre biologiczne oczyszczanie gazu oznacza możliwość przekształcenia substancji zanieczyszczających w CO2, H2O i substancje biologiczne przez mikroorganizmy poprzez metabolity pośrednie oraz stopień konwersji takich substancji zanieczyszczających w dobrych warunkach gazowych. Mikroorganizmy mogą skutecznie rozkładać zanieczyszczenia organiczne tylko pod pewnymi warunkami (warunki żywieniowe, warunki środowiskowe itp.). Właściwy dobór warunków żywieniowych i środowiskowych może sprawić, że rozkład biologiczny będzie przebiegał sprawnie. Dzięki badaniu procesów przetwarzania biologicznego możliwe jest określenie zakresu tych warunków, takich jak pH, temperatura oraz stosunek węgla, azotu i fosforu.

W badaniach nad recyklingiem zasobów wodnych ludzie przywiązują dużą wagę do usuwania różnych zanieczyszczeń w postaci nanomikronowych cząstek. Zanieczyszczenia cząstkami nanomikronowymi w wodzie odnoszą się do drobnych cząstek o wielkości mniejszej niż 1 um. Ich skład jest niezwykle złożony i obejmuje różne drobne minerały ilaste, syntetyczną materię organiczną, humus, substancje oleiste i algi itp. Jako nośnik o dużej sile adsorpcji, drobne minerały ilaste często adsorbują toksyczne jony metali ciężkich, zanieczyszczenia organiczne, bakterie chorobotwórcze i inne zanieczyszczenia na powierzchni. Substancje humusowe i glonowe w wodzie naturalnej mogą wraz z chlorem tworzyć chlorowane węglowodory rakotwórcze w procesie dezynfekcji chlorem w uzdatnianiu wody. Istnienie tych zanieczyszczeń w postaci nanomikronowych cząstek ma nie tylko bezpośredni lub potencjalnie szkodliwy wpływ na zdrowie ludzkie, ale także poważnie pogarsza jakość wody i zwiększa trudność jej uzdatniania, na przykład w konwencjonalnym procesie oczyszczania ścieków komunalnych. W rezultacie kłaczki osadnika unoszą się do góry, a filtr jest łatwy do penetracji, co skutkuje pogorszeniem jakości ścieków i wzrostem kosztów eksploatacji. Tradycyjna konwencjonalna technologia oczyszczania nie jest w stanie skutecznie usunąć tych nanomikronowych zanieczyszczeń z wody, a niektóre zaawansowane technologie oczyszczania, takie jak membrana ultrafiltracyjna i odwrócona osmoza, są trudne do szerokiego zastosowania ze względu na wysokie inwestycje i koszty. Dlatego istnieje pilna potrzeba badań i opracowania nowej, wydajnej i ekonomicznej technologii uzdatniania wody.