ഗാർഹിക മലിനജല സംസ്കരണ സംവിധാനം പ്രക്രിയ ഉപകരണങ്ങൾ മലിനജല മാനേജ്മെൻ്റ് പ്ലാൻ്റ്

മലിനജല ശുദ്ധീകരണ പ്ലാൻ്റുകളിൽ ഏറ്റവും സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന ഉപഭോഗവസ്തുക്കൾ

മലിനജല സംസ്കരണ പ്രക്രിയയിൽ, ഞങ്ങൾ ഇനിപ്പറയുന്ന ഏജൻ്റുകൾ ഉപയോഗിക്കണം:

(1) ഓക്സിഡൻ്റ്: ലിക്വിഡ് ക്ലോറിൻ അല്ലെങ്കിൽ ക്ലോറിൻ ഡയോക്സൈഡ് അല്ലെങ്കിൽ ഹൈഡ്രജൻ പെറോക്സൈഡ്,

(2) ഡിഫോമിംഗ് ഏജൻ്റ്: തുക വളരെ ചെറുതാണ്;

(3) ഫ്ലോക്കുലൻ്റ്: പോളിഅലൂമിനിയം ക്ലോറൈഡ് അല്ലെങ്കിൽ അയോണിക്, കാറ്റാനിക് പോളിഅക്രിലമൈഡ്, അയോണിക് പാം അല്ലെങ്കിൽ കാറ്റാനിക് പാം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു,

(4) കുറയ്ക്കുന്ന ഏജൻ്റ്: ഫെറസ് സൾഫേറ്റ് ഹൈഡ്രേറ്റും മറ്റും;

(5) ആസിഡ്-ബേസ് ന്യൂട്രലൈസേഷൻ: സൾഫ്യൂറിക് ആസിഡ്, ക്വിക്ക്ലൈം, കാസ്റ്റിക് സോഡ മുതലായവ

(6) രാസ ഫോസ്ഫറസ് നീക്കം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ഏജൻ്റുകളും മറ്റ് ഏജൻ്റുകളും.

ശാരീരിക രീതി: ശാരീരികമോ മെക്കാനിക്കൽ പ്രവർത്തനമോ ഉപയോഗിച്ച് മലിനജലത്തിൽ ലയിക്കാത്ത സസ്പെൻഡ് ചെയ്ത സോളിഡുകളും എണ്ണയും നീക്കം ചെയ്യുക; ഫിൽട്ടറേഷൻ, മഴ, അപകേന്ദ്ര വേർതിരിക്കൽ, ഫ്ലോട്ടിംഗ് മുതലായവ.

കെമിക്കൽ രീതി: രാസവസ്തുക്കൾ ചേർക്കുന്നത്, രാസപ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ, മലിനജലത്തിലെ മലിനീകരണത്തിൻ്റെ രാസ അല്ലെങ്കിൽ ഭൗതിക ഗുണങ്ങളെ മാറ്റുന്നു, അങ്ങനെ അത് രാസ അല്ലെങ്കിൽ ഭൗതിക അവസ്ഥയിൽ മാറുന്നു, തുടർന്ന് വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് നീക്കം ചെയ്യുന്നു; ന്യൂട്രലൈസേഷൻ, ഓക്സിഡേഷൻ, കുറയ്ക്കൽ, വിഘടിപ്പിക്കൽ, ഫ്ലോക്കുലേഷൻ, കെമിക്കൽ മഴ തുടങ്ങിയവ.

ഫിസിക്കൽ കെമിക്കൽ രീതി: മലിനജലം ശുദ്ധീകരിക്കാൻ ഭൗതികവും രാസപരവുമായ സമഗ്രമായ പ്രവർത്തനത്തിൻ്റെ ഉപയോഗം; സ്ട്രിപ്പിംഗ്, സ്ട്രിപ്പിംഗ്, അഡോർപ്ഷൻ, എക്സ്ട്രാക്ഷൻ, അയോൺ എക്സ്ചേഞ്ച്, ഇലക്ട്രോലിസിസ്, ഇലക്ട്രോഡയാലിസിസ്, റിവേഴ്സ് ഡയാലിസിസ് മുതലായവ

ബയോളജിക്കൽ രീതി: മൈക്രോബയൽ മെറ്റബോളിസത്തിൻ്റെ ഉപയോഗം, മലിനജലത്തിലെ ഓർഗാനിക് മലിനീകരണത്തിൻ്റെ ഓക്സിഡേഷനും ഡീഗ്രഡേഷനും നിരുപദ്രവകരമായ പദാർത്ഥങ്ങളാക്കി മാറ്റുന്നു, ബയോകെമിക്കൽ ട്രീറ്റ്മെൻ്റ് രീതി എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു, ഇത് ജൈവ മലിനജലം സംസ്ക്കരിക്കുന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട രീതിയാണ്; സജീവമാക്കിയ സ്ലഡ്ജ്, ബയോളജിക്കൽ ഫിൽട്ടർ, ലിവിംഗ് റോട്ടറി ടേബിൾ, ഓക്സിഡേഷൻ കുളം, വായുരഹിത ദഹനം മുതലായവ.

അവയിൽ, എൻസൈമുകളുടെ പ്രവർത്തനത്തിലൂടെ സൂക്ഷ്മാണുക്കൾ സങ്കീർണ്ണമായ ജൈവവസ്തുക്കളെ ലളിതമായ പദാർത്ഥമായും വിഷപദാർത്ഥത്തെ വിഷരഹിത പദാർത്ഥമായും മാറ്റുന്ന രീതിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് മലിനജലത്തിൻ്റെ ജൈവ സംസ്കരണ രീതി. ചികിത്സാ പ്രക്രിയയിൽ പങ്ക് വഹിക്കുന്ന സൂക്ഷ്മാണുക്കളുടെ വ്യത്യസ്ത ഓക്സിജൻ ആവശ്യകതകൾ അനുസരിച്ച്, ജൈവ ചികിത്സയെ രണ്ട് തരങ്ങളായി തിരിക്കാം: നല്ല വാതക (ഓക്സിജൻ) ജൈവ ചികിത്സയും വായുരഹിത (ഓക്സിജൻ) ജൈവ ചികിത്സയും. നല്ല വാതക ബയോളജിക്കൽ ചികിത്സ ഓക്സിജൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിലാണ്, നല്ല വാതക കാപ്പിലേറിയയുടെ പങ്ക് നിർവ്വഹിക്കുന്നു. സ്വന്തം ജീവിത പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ -- ഓക്സിഡേഷൻ, റിഡക്ഷൻ, സിന്തസിസ്, മറ്റ് പ്രക്രിയകൾ എന്നിവയിലൂടെ, ബാക്ടീരിയകൾ ആഗിരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന ജൈവവസ്തുക്കളുടെ ഒരു ഭാഗം ഓക്സിഡൈസ് ചെയ്ത് ലളിതമായ അജൈവ പദാർത്ഥങ്ങളാക്കി (CO2, H2O, NO3-, PO43- മുതലായവ) വളർച്ചയ്ക്ക് ആവശ്യമായ ഊർജ്ജം ലഭിക്കും. പ്രവർത്തനം, കൂടാതെ ജൈവവസ്തുക്കളുടെ മറ്റൊരു ഭാഗത്തെ ജീവജാലങ്ങൾക്ക് സ്വന്തം വളർച്ചയ്ക്കും പുനരുൽപാദനത്തിനും ആവശ്യമായ പോഷകങ്ങളാക്കി മാറ്റുന്നു. വായുരഹിതമായ സൂക്ഷ്മാണുക്കളുടെ പ്രവർത്തനത്തിലൂടെ ഓക്സിജൻ്റെ അഭാവത്തിൽ വായുരഹിത ജൈവ ചികിത്സ നടത്തുന്നു. വായുരഹിത ബാക്ടീരിയകൾ ഓർഗാനിക് പദാർത്ഥങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുമ്പോൾ, ഓക്സിജൻ്റെ സ്വന്തം മെറ്റീരിയൽ ഡിമാൻഡ് നിലനിർത്താൻ അവയ്ക്ക് CO2, NO3-, PO43- എന്നിവയിൽ നിന്ന് ഓക്സിജൻ ലഭിക്കേണ്ടതുണ്ട്, അതിനാൽ അവയുടെ ഡീഗ്രഡേഷൻ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ CH4, H2S, NH3 തുടങ്ങിയവയാണ്. ജൈവ പ്രക്രിയയിലൂടെ മലിനജലം സംസ്കരിക്കുന്നതിന്, മലിനജലത്തിലെ മലിനീകരണത്തിൻ്റെ ജൈവവിഘടനം ആദ്യം വിശകലനം ചെയ്യണം. പ്രധാനമായും മൂന്ന് വശങ്ങളുണ്ട്: ബയോഡീഗ്രേഡബിലിറ്റി, ബയോ ട്രീറ്റ്‌മെൻ്റ് അവസ്ഥകൾ, മലിനജലത്തിലെ സൂക്ഷ്മജീവികളുടെ പ്രവർത്തനത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്ന മലിനീകരണത്തിൻ്റെ അനുവദനീയമായ സാന്ദ്രത. ജീവജാലങ്ങളുടെ ജീവിത പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ, മലിനീകരണത്തിൻ്റെ രാസഘടന മാറ്റാൻ കഴിയുന്ന അളവിനെ ബയോഡീഗ്രേഡബിലിറ്റി സൂചിപ്പിക്കുന്നു, അങ്ങനെ മലിനീകരണത്തിൻ്റെ രാസ-ഭൗതിക ഗുണങ്ങളെ മാറ്റുന്നു. നല്ല വാതക ബയോളജിക്കൽ ട്രീറ്റ്‌മെൻ്റിനായി, ഇൻ്റർമീഡിയറ്റ് മെറ്റബോളിറ്റിലൂടെ സൂക്ഷ്മാണുക്കൾ മലിനീകരണം CO2, H2O, ബയോളജിക്കൽ പദാർത്ഥങ്ങളായി പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള സാധ്യതയെയും നല്ല വാതക സാഹചര്യങ്ങളിൽ അത്തരം മലിനീകരണത്തിൻ്റെ പരിവർത്തന നിരക്കിനെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ചില വ്യവസ്ഥകളിൽ (പോഷകാഹാര സാഹചര്യങ്ങൾ, പാരിസ്ഥിതിക സാഹചര്യങ്ങൾ മുതലായവ) മാത്രമേ സൂക്ഷ്മാണുക്കൾക്ക് ജൈവ മാലിന്യങ്ങളെ ഫലപ്രദമായി വിഘടിപ്പിക്കാൻ കഴിയൂ. പോഷകാഹാരത്തിൻ്റെയും പാരിസ്ഥിതിക സാഹചര്യങ്ങളുടെയും ശരിയായ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ജൈവ വിഘടനം സുഗമമായി മുന്നോട്ടുപോകാൻ സഹായിക്കും. ബയോളജിക്കൽ പ്രോസസ്സിംഗിൻ്റെ പഠനത്തിലൂടെ, pH, താപനില, കാർബൺ, നൈട്രജൻ, ഫോസ്ഫറസ് എന്നിവയുടെ അനുപാതം പോലെയുള്ള ഈ അവസ്ഥകളുടെ പരിധി നിർണ്ണയിക്കാൻ സാധിക്കും.

ജലസ്രോതസ്സുകളുടെ പുനരുപയോഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഗവേഷണത്തിൽ, വിവിധ നാനോ-മൈക്രോൺ കണിക മലിനീകരണം നീക്കം ചെയ്യുന്നതിൽ ആളുകൾ വളരെയധികം ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. ജലത്തിലെ നാനോ-മൈക്രോൺ കണിക മലിനീകരണം 1um-ൽ താഴെ വലിപ്പമുള്ള സൂക്ഷ്മകണങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. വിവിധ സൂക്ഷ്മമായ കളിമണ്ണ് ധാതുക്കൾ, സിന്തറ്റിക് ഓർഗാനിക് പദാർത്ഥങ്ങൾ, ഹ്യൂമസ്, ഓയിൽ, ആൽഗകൾ മുതലായവ പോലുള്ള അവയുടെ ഘടന വളരെ സങ്കീർണ്ണമാണ്. ശക്തമായ ആഗിരണ ശക്തിയുള്ള ഒരു വാഹകൻ എന്ന നിലയിൽ, സൂക്ഷ്മമായ കളിമൺ ധാതുക്കൾ പലപ്പോഴും വിഷ ഹെവി മെറ്റൽ അയോണുകൾ, ഓർഗാനിക് മലിനീകരണം, രോഗകാരികളായ ബാക്ടീരിയകൾ എന്നിവ ആഗിരണം ചെയ്യുന്നു. ഉപരിതലത്തിലെ മറ്റ് മാലിന്യങ്ങൾ. ജലശുദ്ധീകരണ ചികിത്സയിൽ ക്ലോറിൻ അണുവിമുക്തമാക്കൽ പ്രക്രിയയിൽ പ്രകൃതിദത്ത ജലത്തിലെ ഹ്യൂമസ്, ആൽഗ പദാർത്ഥങ്ങൾ ക്ലോറിനോടൊപ്പം ക്ലോറിനേറ്റഡ് ഹൈഡ്രോകാർബൺ കാർസിനോജനുകൾ ഉണ്ടാക്കും. ഈ നാനോ-മൈക്രോൺ കണിക മലിനീകരണത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വം മനുഷ്യൻ്റെ ആരോഗ്യത്തെ നേരിട്ട് അല്ലെങ്കിൽ ദോഷകരമായി ബാധിക്കുക മാത്രമല്ല, ജലത്തിൻ്റെ ഗുണനിലവാരത്തെ ഗുരുതരമായി വഷളാക്കുകയും നഗരത്തിലെ മലിനജലത്തിൻ്റെ പരമ്പരാഗത സംസ്കരണ പ്രക്രിയ പോലെയുള്ള ജലശുദ്ധീകരണത്തിൻ്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തൽഫലമായി, സെഡിമെൻ്റേഷൻ ടാങ്കിൻ്റെ ഫ്ലോക്ക് മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങിക്കിടക്കുന്നു, ഫിൽട്ടർ ടാങ്ക് തുളച്ചുകയറാൻ എളുപ്പമാണ്, ഇത് മലിനജലത്തിൻ്റെ ഗുണനിലവാരം കുറയുകയും പ്രവർത്തന ചെലവ് വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പരമ്പരാഗത പരമ്പരാഗത ചികിത്സാ സാങ്കേതികവിദ്യയ്ക്ക് ജലത്തിലെ ഈ നാനോ-മൈക്രോൺ മലിനീകരണം ഫലപ്രദമായി നീക്കം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല, കൂടാതെ അൾട്രാഫിൽട്ടേഷൻ മെംബ്രൺ, റിവേഴ്സ് ഓസ്മോസിസ് തുടങ്ങിയ ചില നൂതന ചികിത്സാ സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ഉയർന്ന നിക്ഷേപവും ചെലവും കാരണം വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കാൻ പ്രയാസമാണ്. അതിനാൽ, പുതിയതും കാര്യക്ഷമവും സാമ്പത്തികവുമായ ജലശുദ്ധീകരണ സാങ്കേതികവിദ്യ ഗവേഷണം ചെയ്യുകയും വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അടിയന്തിരമായി ആവശ്യമാണ്.