0102030405
Εξοπλισμός Διεργασίας Συστήματος Επεξεργασίας Οικιακών Λυμάτων Εγκατάσταση διαχείρισης λυμάτων
Η επεξεργασία οικιακών λυμάτων αναφέρεται στην επεξεργασία των λυμάτων που παράγονται στη ζωή των κατοίκων της πόλης, έτσι ώστε να πληρούν τα πρότυπα απόρριψης και να μην προκαλούν ρύπανση στο περιβάλλον. Είναι αυτονόητη η σημασία της επεξεργασίας οικιακών λυμάτων, η οποία σχετίζεται με την ανθρώπινη υγεία και τη βιώσιμη ανάπτυξη του περιβάλλοντος.
Πρώτα απ 'όλα, τα οικιακά λύματα περιέχουν μεγάλο αριθμό οργανικών ουσιών και μικροοργανισμών, εάν εκκενωθούν απευθείας στο περιβάλλον, θα προκαλέσουν σοβαρή ρύπανση στο υδάτινο σώμα. Αυτές οι οργανικές ύλες και μικροοργανισμοί θα καταναλώσουν οξυγόνο στο υδάτινο σώμα, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και επηρεάζοντας την επιβίωση της υδρόβιας ζωής. Επιπλέον, τα οικιακά λύματα περιέχουν επίσης μεγάλη ποσότητα αζώτου, φωσφόρου και άλλων θρεπτικών συστατικών, εάν εκκενωθούν στο υδάτινο σώμα, θα οδηγήσουν σε άνθηση φυκιών που προκαλούν ευτροφία του νερού, επηρεάζοντας την ποιότητα του νερού και την οικολογική ισορροπία
Δεύτερον, τα οικιακά λύματα περιέχουν επίσης μια ποικιλία επιβλαβών ουσιών, όπως βαρέα μέταλλα, οργανική ύλη, υπολείμματα φαρμάκων και ούτω καθεξής. Εάν αυτές οι ουσίες απορρίπτονται απευθείας στο περιβάλλον, θα προκαλέσουν ρύπανση στα υδάτινα σώματα και το έδαφος και θα προκαλέσουν βλάβη στα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία. Ως εκ τούτου, η αποτελεσματική επεξεργασία των οικιακών λυμάτων είναι ένα σημαντικό μέτρο για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας
Επιπλέον, η επεξεργασία οικιακών λυμάτων μπορεί επίσης να πραγματοποιήσει αξιοποίηση των πόρων. Τα οικιακά λύματα περιέχουν μεγάλη ποσότητα οργανικής ουσίας και θρεπτικών συστατικών, τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε οργανικό λίπασμα και βιοαέριο και άλλους πόρους μετά από κατάλληλη επεξεργασία, ώστε να πραγματοποιηθεί η ανακύκλωση των πόρων και να μειωθεί η κατανάλωση φυσικών πόρων.
Λύματα καθημερινής ζωής, Στην πραγματικότητα, μόνο ένα μικρό μέρος των λυμάτων έχει υποστεί επεξεργασία και το μεγαλύτερο μέρος τους απορρίπτεται απευθείας σε ποτάμια χωρίς επεξεργασία. Είναι χειρότερο στις μικρότερες πόλεις.
Τα κόπρανα και ούτω καθεξής γενικά δεν απορρίπτονται απευθείας, αλλά υπάρχουν μέτρα συλλογής.
Η σύνθεση των ρύπων στα λύματα είναι εξαιρετικά περίπλοκη και ποικιλόμορφη και είναι δύσκολο για οποιαδήποτε μέθοδο επεξεργασίας να επιτύχει τον σκοπό του πλήρους καθαρισμού, και συχνά απαιτούνται διάφορες μέθοδοι για να σχηματιστεί το σύστημα επεξεργασίας για να καλύψει τις απαιτήσεις επεξεργασίας.
Σύμφωνα με τον διαφορετικό βαθμό επεξεργασίας, το σύστημα επεξεργασίας λυμάτων μπορεί να χωριστεί σε πρωτοβάθμια επεξεργασία, δευτεροβάθμια επεξεργασία και προηγμένη επεξεργασία.
Η πρωτογενής επεξεργασία αφαιρεί μόνο τα αιωρούμενα στερεά στα λύματα, κυρίως με φυσικές μεθόδους, και τα επεξεργασμένα λύματα γενικά δεν μπορούν να πληρούν τα πρότυπα απόρριψης.
Για το σύστημα δευτερογενούς επεξεργασίας, η πρωτογενής επεξεργασία είναι η προεπεξεργασία. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη δευτερογενής επεξεργασία είναι η βιολογική επεξεργασία, η οποία μπορεί να αφαιρέσει σε μεγάλο βαθμό την κολλοειδή και διαλυμένη οργανική ύλη στα λύματα, έτσι ώστε τα λύματα να πληρούν τα πρότυπα απόρριψης. Ωστόσο, μετά τη δευτερογενή επεξεργασία, υπάρχει ακόμη μια ορισμένη ποσότητα αιωρούμενης ύλης, διαλυμένη οργανική ύλη, διαλυμένη ανόργανη ύλη, άζωτο και φώσφορος και άλλα θρεπτικά συστατικά πολλαπλασιασμού φυκιών και περιέχουν ιούς και βακτήρια.
Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των υψηλότερων προτύπων απόρριψης, όπως η επεξεργασία στη μικρή ροή, η κακή ικανότητα αραίωσης του ποταμού μπορεί να προκαλέσει ρύπανση, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί απευθείας ως νερό βρύσης, βιομηχανικό νερό και πηγή αναπλήρωσης υπόγειων υδάτων. Η τριτοβάθμια επεξεργασία είναι η περαιτέρω απομάκρυνση των ρύπων που δεν μπορούν να απομακρυνθούν με δευτερογενή επεξεργασία, όπως ο φώσφορος, το άζωτο και οι οργανικοί ρύποι, οι ανόργανοι ρύποι και τα παθογόνα που είναι δύσκολο να αποικοδομηθούν από τη βιολογία. Η τριτογενής επεξεργασία των λυμάτων είναι μια μέθοδος «προηγμένης επεξεργασίας» που υιοθετεί περαιτέρω τη χημική μέθοδο (χημική οξείδωση, χημική καθίζηση, κ.λπ.) και τη φυσική και χημική μέθοδο (προσρόφηση, ανταλλαγή ιόντων, τεχνολογία διαχωρισμού μεμβράνης κ.λπ.) για την απομάκρυνση ορισμένων συγκεκριμένων ρύπων. με βάση τη δευτερογενή θεραπεία. Προφανώς, η τριτοβάθμια επεξεργασία των λυμάτων είναι δαπανηρή, αλλά μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως τους υδάτινους πόρους.
Τα λύματα και τα βιομηχανικά λύματα που απορρίπτονται σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία ακίνδυνα χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνολογίες διαχωρισμού και μετατροπής.
Βασικές αρχές
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα αναλώσιμα σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων
Κατά τη διαδικασία επεξεργασίας λυμάτων, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τους ακόλουθους παράγοντες:
(1) Οξειδωτικό: υγρό χλώριο ή διοξείδιο του χλωρίου ή υπεροξείδιο του υδρογόνου,
(2) Αντιαφριστικός παράγοντας: η ποσότητα είναι πολύ μικρή.
(3) Κροκιδωτικό: χλωριούχο πολυαλουμίνιο ή ανιονικό και κατιονικό πολυακρυλαμίδιο, επίσης γνωστό ως ανιονικό παμ ή κατιονικό παμ,
(4) Αναγωγικός παράγοντας: ένυδρος θειικός σίδηρος και ούτω καθεξής.
(5) Εξουδετέρωση οξέος-βάσης: θειικό οξύ, άσβεστος, καυστική σόδα, κ.λπ.
(6) Χημικοί παράγοντες αφαίρεσης φωσφόρου και άλλοι παράγοντες.
Μέθοδοι καθαρισμού και κοινές τεχνικές
Φυσική μέθοδος: αφαιρέστε τα αδιάλυτα αιωρούμενα στερεά και το λάδι στα λύματα με φυσική ή μηχανική δράση. Διήθηση, καθίζηση, φυγόκεντρος διαχωρισμός, πλωτή κ.λπ.
Χημική μέθοδος: η προσθήκη χημικών ουσιών, μέσω χημικών αντιδράσεων, αλλάζει οι χημικές ή φυσικές ιδιότητες των ρύπων στα λύματα, έτσι ώστε να αλλάζει σε χημική ή φυσική κατάσταση και στη συνέχεια απομακρύνεται από το νερό. Εξουδετέρωση, οξείδωση, αναγωγή, αποσύνθεση, κροκίδωση, χημική καθίζηση κ.λπ.
Φυσική χημική μέθοδος: η χρήση φυσικής και χημικής συνολικής δράσης για τον καθαρισμό των λυμάτων. Απογύμνωση, απογύμνωση, προσρόφηση, εκχύλιση, ανταλλαγή ιόντων, ηλεκτρόλυση, ηλεκτροδιάλυση, αντίστροφη κάθαρση, κ.λπ.
Βιολογική μέθοδος: η χρήση του μικροβιακού μεταβολισμού, η οξείδωση και η αποδόμηση οργανικών ρύπων στα λύματα σε αβλαβείς ουσίες, γνωστή και ως μέθοδος βιοχημικής επεξεργασίας, είναι η πιο σημαντική μέθοδος για την επεξεργασία των οργανικών λυμάτων. Ενεργή λάσπη, βιολογικό φίλτρο, ζωντανό περιστροφικό τραπέζι, λίμνη οξείδωσης, αναερόβια χώνευση κ.λπ.
Μεταξύ αυτών, η μέθοδος βιολογικής επεξεργασίας των λυμάτων βασίζεται στη μέθοδο που οι μικροοργανισμοί μετατρέπουν τη σύνθετη οργανική ύλη σε απλή ύλη και την τοξική ουσία σε μη τοξική ουσία μέσω της δράσης των ενζύμων. Σύμφωνα με τις διαφορετικές απαιτήσεις σε οξυγόνο των μικροοργανισμών που παίζουν ρόλο στη διαδικασία επεξεργασίας, η βιολογική επεξεργασία μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους: καλή βιολογική επεξεργασία αερίου (οξυγόνο) και αναερόβια (οξυγόνο) βιολογική επεξεργασία. Καλή βιολογική επεξεργασία αερίου είναι παρουσία οξυγόνου, από το ρόλο των καλών τριχοειδών αερίου να πραγματοποιήσει. Μέσα από τις δικές τους δραστηριότητες ζωής -- οξείδωση, αναγωγή, σύνθεση και άλλες διεργασίες, τα βακτήρια οξειδώνουν μέρος της απορροφούμενης οργανικής ύλης σε απλή ανόργανη ύλη (CO2, H2O, NO3-, PO43- κ.λπ.) για να λάβουν την ενέργεια που απαιτείται για την ανάπτυξη και δραστηριότητα και μετατρέπουν το άλλο μέρος της οργανικής ύλης στα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται από τους οργανισμούς για να κάνουν τη δική τους ανάπτυξη και αναπαραγωγή. Η αναερόβια βιολογική επεξεργασία πραγματοποιείται απουσία οξυγόνου με τη δράση αναερόβιων μικροοργανισμών. Όταν τα αναερόβια βακτήρια αποικοδομούν την οργανική ύλη, πρέπει να λάβουν οξυγόνο από CO2, NO3-, PO43- και ούτω καθεξής για να διατηρήσουν τη δική τους υλική ζήτηση για οξυγόνο, επομένως τα προϊόντα αποδόμησής τους είναι CH4, H2S, NH3 και ούτω καθεξής. Για την επεξεργασία των λυμάτων με βιολογική διαδικασία, θα πρέπει πρώτα να αναλυθεί η βιοαποδομησιμότητα των ρύπων στα λύματα. Υπάρχουν κυρίως τρεις πτυχές: η βιοαποδομησιμότητα, οι συνθήκες βιοεπεξεργασίας και η οριακή επιτρεπόμενη συγκέντρωση ρύπων που έχουν ανασταλτική επίδραση στη μικροβιακή δραστηριότητα στα λύματα. Η βιοαποδομησιμότητα αναφέρεται στον βαθμό στον οποίο, μέσω των δραστηριοτήτων ζωής των οργανισμών, η χημική δομή των ρύπων μπορεί να αλλάξει, μεταβάλλοντας έτσι τις χημικές και φυσικές ιδιότητες των ρύπων. Για καλή βιολογική επεξεργασία αερίων αναφέρεται η δυνατότητα μετατροπής των ρύπων σε CO2, H2O και βιολογικές ουσίες από μικροοργανισμούς μέσω ενδιάμεσων μεταβολιτών και ο ρυθμός μετατροπής τέτοιων ρύπων υπό καλές συνθήκες αερίου. Οι μικροοργανισμοί μπορούν να αποσυνθέσουν αποτελεσματικά τους οργανικούς ρύπους μόνο υπό ορισμένες συνθήκες (διατροφικές συνθήκες, περιβαλλοντικές συνθήκες κ.λπ.). Η σωστή επιλογή θρεπτικών και περιβαλλοντικών συνθηκών μπορεί να κάνει τη βιολογική αποσύνθεση να προχωρήσει ομαλά. Μέσω της μελέτης της βιολογικής επεξεργασίας, είναι δυνατό να προσδιοριστεί το εύρος αυτών των συνθηκών, όπως το pH, η θερμοκρασία και η αναλογία άνθρακα, αζώτου και φωσφόρου.
Στην έρευνα της ανακύκλωσης των υδάτινων πόρων, οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη προσοχή στην απομάκρυνση διάφορων ρύπων σωματιδίων νανομικρών. Οι ρύποι σωματιδίων νανομικρών στο νερό αναφέρονται σε λεπτά σωματίδια με μέγεθος μικρότερο από 1um. Η σύνθεσή τους είναι εξαιρετικά περίπλοκη, όπως διάφορα λεπτά αργιλικά ορυκτά, συνθετική οργανική ύλη, χούμο, έλαια και ουσίες φυκιών κ.λπ. Ως φορέας με ισχυρή δύναμη προσρόφησης, τα ορυκτά λεπτού αργίλου συχνά απορροφούν τοξικά ιόντα βαρέων μετάλλων, οργανικούς ρύπους, παθογόνα βακτήρια και άλλους ρύπους στην επιφάνεια. Ο χούμος και οι ουσίες φυκιών στο φυσικό νερό μπορούν να σχηματίσουν καρκινογόνους χλωριωμένους υδρογονάνθρακες με χλώριο κατά τη διαδικασία απολύμανσης με χλώριο κατά την επεξεργασία καθαρισμού του νερού. Η ύπαρξη αυτών των ρύπων σωματιδίων νανομικρών όχι μόνο έχει άμεση ή πιθανή επιβλαβή επίδραση στην ανθρώπινη υγεία, αλλά επίσης επιδεινώνει σοβαρά τις συνθήκες ποιότητας του νερού και αυξάνει τη δυσκολία της επεξεργασίας του νερού, όπως στη συμβατική διαδικασία επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Ως αποτέλεσμα, η κροκίδωση της δεξαμενής καθίζησης επιπλέει προς τα πάνω και η δεξαμενή φίλτρου είναι εύκολο να διεισδύσει, με αποτέλεσμα την πτώση της ποιότητας των λυμάτων και την αύξηση του λειτουργικού κόστους. Η παραδοσιακή συμβατική τεχνολογία επεξεργασίας δεν μπορεί να αφαιρέσει αποτελεσματικά αυτούς τους ρύπους νανομικρών στο νερό και ορισμένες προηγμένες τεχνολογίες επεξεργασίας όπως η μεμβράνη υπερδιήθησης και η αντίστροφη όσμωση είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθούν ευρέως λόγω υψηλών επενδύσεων και κόστους. Ως εκ τούτου, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για έρευνα και ανάπτυξη νέας, αποτελεσματικής και οικονομικής τεχνολογίας επεξεργασίας νερού.
Εξοπλισμός επεξεργασίας
Το οικιακό σύστημα επεξεργασίας λυμάτων απαιτεί μια ποικιλία εξοπλισμού, τα ακόλουθα είναι συνήθως χρησιμοποιούμενος εξοπλισμός επεξεργασίας:
1. Γρίλια: χρησιμοποιείται για την αφαίρεση μεγάλων σωματιδίων στα λύματα, όπως χαρτί, ύφασμα κ.λπ.
2. Δεξαμενή καθίζησης άμμου: χρησιμοποιείται για την αφαίρεση άμμου και άμμου και άλλων στερεών σωματιδίων στα λύματα.
3. Δεξαμενή καθίζησης: χρησιμοποιείται για πρωτογενή επεξεργασία, τα αιωρούμενα στερεά και τα αιωρούμενα ιζήματα στα λύματα κατακρημνίζονται από τη βαρύτητα.
4. Δεξαμενή επίπλευσης αέρα: χρησιμοποιείται για πρωτογενή επεξεργασία, η αιωρούμενη ύλη στα λύματα επιπλέει επάνω μέσω της δράσης φυσαλίδων και στη συνέχεια αφαιρείται με ξύστρα.
5. Φίλτρο: για πρωτογενή επεξεργασία, μέσω του μέσου φίλτρου για την απομάκρυνση των αιωρούμενων στερεών και της οργανικής ύλης στα λύματα
6. Δεξαμενή αντίδρασης ενεργοποιημένης ιλύος: χρησιμοποιείται για ενδιάμεση επεξεργασία, με προσθήκη ενεργοποιημένης ιλύος και οξυγόνου, έτσι ώστε οι μικροοργανισμοί να μπορούν να αποσυμπιέσουν την οργανική ύλη στα λύματα.
7. Αναερόβιο χωνευτήριο: χρησιμοποιείται για ενδιάμεση επεξεργασία, μέσω της δράσης μικροοργανισμών σε αναερόβιες συνθήκες, η οργανική ουσία στα λύματα μετατρέπεται σε βιοαέριο.
8. Αντιδραστήρας βιοφίλμ: χρησιμοποιείται για ενδιάμεση επεξεργασία, η οργανική ύλη στα λύματα αποικοδομείται μέσω της δράσης του βιοφίλμ.
9. Βαθύ φίλτρο: χρησιμοποιείται για προηγμένη επεξεργασία για την απομάκρυνση ιχνών οργανικών ουσιών από τα λύματα μέσω των μέσων φίλτρου 10. Προσροφητής ενεργού άνθρακα: χρησιμοποιείται για προηγμένη επεξεργασία για την αφαίρεση οργανικής ύλης από τα λύματα με την προσρόφηση ενεργού άνθρακα.
11. Αντιδραστήρας οξείδωσης του όζοντος: για προηγμένη επεξεργασία, μέσω της οξείδωσης του όζοντος για την απομάκρυνση οργανικών ουσιών στα λύματα.
περιγραφή 2