0102030405
Evsel Atıksu Arıtma Sistemi Proses Ekipmanları Kanalizasyon Yönetim Tesisi
Evsel atık su arıtma, kent sakinlerinin yaşamlarında oluşan atık suların, deşarj standartlarını karşılayacak ve çevreyi kirletmeyecek şekilde arıtılmasını ifade eder. Evsel atık su arıtmanın insan sağlığı ve çevrenin sürdürülebilir gelişimi açısından önemi ortadadır.
Öncelikle evsel atık sular çok sayıda organik madde ve mikroorganizma içermektedir, doğrudan çevreye deşarj edilmesi durumunda su kütlesinde ciddi kirliliğe neden olacaktır. Bu organik madde ve mikroorganizmalar su kütlesindeki oksijeni tüketerek su kalitesinin bozulmasına ve sudaki yaşamın devamının etkilenmesine neden olacaktır. Buna ek olarak, evsel atık su aynı zamanda büyük miktarda nitrojen, fosfor ve diğer besin maddelerini de içerir; eğer su kütlesine boşaltılırsa, suda ötrofiye yol açarak su kalitesini ve ekolojik dengeyi etkileyen alg çoğalmalarına yol açacaktır.
İkincisi, evsel atık sular aynı zamanda ağır metaller, organik maddeler, ilaç kalıntıları vb. gibi çeşitli zararlı maddeleri de içerir. Bu maddelerin doğrudan çevreye bırakılması halinde su kütlelerinin ve toprağın kirlenmesine neden olacak, ekosistemlere ve insan sağlığına zarar verecektir. Bu nedenle evsel atık suların etkin bir şekilde arıtılması çevre ve insan sağlığının korunması açısından önemli bir önlemdir.
Ayrıca evsel atıksu arıtımı da kaynak kullanımını gerçekleştirebilir. Evsel kanalizasyon, kaynakların geri dönüşümünü gerçekleştirmek ve doğal kaynak tüketimini azaltmak için uygun arıtımdan sonra organik gübre, biyogaz ve diğer kaynaklara dönüştürülebilen büyük miktarda organik madde ve besin içerir.
Günlük hayattaki atık sular, Aslında atık suların çok küçük bir kısmı arıtılmış olup, büyük bir kısmı da arıtılmadan doğrudan nehirlere deşarj edilmektedir. Küçük şehirlerde durum daha da kötü.
Dışkı ve benzeri atıklar genellikle doğrudan boşaltılmaz ancak toplama tedbirleri vardır.
Atık sudaki kirleticilerin bileşimi son derece karmaşık ve çeşitlidir ve herhangi bir arıtma yönteminin tam arıtma amacına ulaşması zordur ve arıtma gereksinimlerini karşılayacak arıtma sistemini oluşturmak için genellikle birkaç yöntem gerekir.
Farklı arıtma derecelerine göre atık su arıtma sistemi birincil arıtma, ikincil arıtma ve ileri arıtmaya ayrılabilir.
Birincil arıtma, atık sudaki askıda katı maddeleri çoğunlukla fiziksel yöntemlerle giderir ve arıtılan atık su genellikle deşarj standartlarını karşılayamaz.
İkincil işleme sistemi için birincil işlem ön işlemedir. En yaygın kullanılan ikincil arıtma, atık sudaki kolloidal ve çözünmüş organik maddeleri büyük ölçüde giderebilen ve böylece atık suyun deşarj standartlarını karşılayabilen biyolojik arıtmadır. Bununla birlikte, ikincil arıtmadan sonra hala belirli miktarda askıda madde, çözünmüş organik madde, çözünmüş inorganik madde, nitrojen ve fosfor ve diğer alg çoğalmasını sağlayan besin maddeleri bulunur ve virüs ve bakteri içerir.
Bu nedenle, küçük akışa arıtma gibi daha yüksek deşarj standartlarının gereksinimlerini karşılayamaz, nehrin zayıf seyreltme kapasitesi kirliliğe neden olabilir, doğrudan musluk suyu, endüstriyel su ve yeraltı suyu şarj kaynağı olarak kullanılamaz. Üçüncül arıtma, fosfor, nitrojen ve organik kirleticiler, inorganik kirleticiler ve biyoloji açısından parçalanması zor olan patojenler gibi ikincil arıtmayla giderilemeyen kirleticilerin daha da uzaklaştırılmasıdır. Atık suyun üçüncül arıtımı, bazı spesifik kirleticileri gidermek için kimyasal yöntemi (kimyasal oksidasyon, kimyasal çöktürme vb.) ve fiziksel ve kimyasal yöntemi (adsorpsiyon, iyon değişimi, membran ayırma teknolojisi vb.) benimseyen bir "ileri arıtma" yöntemidir. İkincil tedavi temelinde. Atık suyun üçüncül arıtılmasının maliyetli olduğu açıktır ancak su kaynaklarının tam olarak kullanılması mümkündür.
Kanalizasyon arıtma tesislerine deşarj edilen kanalizasyon ve endüstriyel atık sular, çeşitli ayırma ve dönüştürme teknolojileri kullanılarak zararsız bir şekilde arıtılabilmektedir.
Temel İlkeler
Atık su arıtma tesislerinde en sık kullanılan sarf malzemeleri
Kanalizasyon arıtma sürecinde aşağıdaki maddeleri kullanmalıyız:
(1) Oksidan: sıvı klor veya klor dioksit veya hidrojen peroksit,
(2) Köpük giderici madde: miktarı çok azdır;
(3) Topaklaştırıcı: polialüminyum klorür veya anyonik ve katyonik poliakrilamid, aynı zamanda anyonik pam veya katyonik pam olarak da bilinir,
(4) İndirgeyici madde: demir sülfat hidrat ve benzeri;
(5) Asit-baz nötrleştirme: sülfürik asit, sönmemiş kireç, kostik soda vb.
(6) Kimyasal fosfor giderme maddeleri ve diğer maddeler.
Temizleme yöntemleri ve yaygın teknikler
Fiziksel yöntem: atık sudaki çözünmeyen askıda katı maddeleri ve yağı fiziksel veya mekanik hareketle uzaklaştırın; Filtreleme, çökeltme, santrifüjlü ayırma, yüzdürme vb.
Kimyasal yöntem: kimyasal reaksiyonlar yoluyla kimyasal maddelerin eklenmesi, atık sudaki kirleticilerin kimyasal veya fiziksel özelliklerini değiştirir, böylece kimyasal veya fiziksel halleri değişir ve daha sonra sudan uzaklaştırılır; Nötralizasyon, oksidasyon, indirgeme, ayrışma, topaklanma, kimyasal çöktürme vb.
Fiziksel-kimyasal yöntem: atık suyun arıtılması için fiziksel ve kimyasal kapsamlı eylemin kullanılması; Sıyırma, sıyırma, adsorpsiyon, ekstraksiyon, iyon değişimi, elektroliz, elektrodiyaliz, ters diyaliz vb.
Biyolojik yöntem: mikrobiyal metabolizmanın kullanılması, atık sudaki organik kirleticilerin oksidasyonu ve zararsız maddelere parçalanması, biyokimyasal arıtma yöntemi olarak da bilinir, organik atık suyun arıtılmasında en önemli yöntemdir; Aktif çamur, biyolojik filtre, canlı döner tabla, oksidasyon havuzu, anaerobik çürütme vb.
Bunlardan atık suyun biyolojik arıtma yöntemi, mikroorganizmaların karmaşık organik maddeleri basit maddeye, toksik maddeleri ise enzimlerin etkisiyle toksik olmayan maddeye dönüştürmesi yöntemine dayanmaktadır. Arıtma sürecinde rol oynayan mikroorganizmaların farklı oksijen gereksinimlerine göre biyolojik arıtma iki türe ayrılabilir: iyi gaz (oksijen) biyolojik arıtma ve anaerobik (oksijen) biyolojik arıtma. İyi gaz biyolojik arıtımı, iyi gaz kılcal damarlarının gerçekleştirilmesi için oksijenin varlığında gerçekleşir. Bakteriler, kendi yaşam aktiviteleri (oksidasyon, indirgeme, sentez ve diğer işlemler) aracılığıyla, büyüme ve büyüme için gerekli enerjiyi elde etmek amacıyla emilen organik maddenin bir kısmını basit inorganik maddelere (CO2, H2O, NO3-, PO43- vb.) oksitler. organik maddenin diğer kısmını organizmaların kendi büyümeleri ve üremeleri için ihtiyaç duydukları besinlere dönüştürür. Anaerobik biyolojik arıtma, oksijen yokluğunda anaerobik mikroorganizmaların etkisiyle gerçekleştirilir. Anaerobik bakteriler organik maddeyi bozundurduğunda, oksijene yönelik kendi malzeme taleplerini sürdürmek için CO2, NO3-, PO43- vb.'den oksijen elde etmeleri gerekir; dolayısıyla bozunma ürünleri CH4, H2S, NH3 vb.'dir. Atık suyun biyolojik prosesle arıtılması için öncelikle atık sudaki kirleticilerin biyolojik olarak parçalanabilirliği analiz edilmelidir. Temel olarak üç husus vardır: biyolojik olarak parçalanabilirlik, biyolojik arıtma koşulları ve atık sudaki mikrobiyal aktivite üzerinde engelleyici etkiye sahip kirleticilerin izin verilen sınır konsantrasyonu. Biyobozunabilirlik, organizmaların yaşam aktiviteleri yoluyla kirleticilerin kimyasal yapısının değiştirilebilmesi ve dolayısıyla kirleticilerin kimyasal ve fiziksel özelliklerinin değiştirilebilmesi anlamına gelmektedir. İyi gaz biyolojik arıtımı, kirleticilerin ara metabolitler yoluyla mikroorganizmalar tarafından CO2, H2O ve biyolojik maddelere dönüştürülme olasılığını ve bu tür kirleticilerin iyi gaz koşulları altında dönüşüm oranını ifade eder. Mikroorganizmalar organik kirleticileri ancak belirli koşullar altında (beslenme koşulları, çevre koşulları vb.) etkili bir şekilde ayrıştırabilirler. Beslenme ve çevre koşullarının doğru seçimi biyolojik ayrışmanın sorunsuz ilerlemesini sağlayabilir. Biyolojik işleme çalışmaları yoluyla pH, sıcaklık ve karbon, nitrojen ve fosfor oranı gibi bu koşulların aralığını belirlemek mümkündür.
Su kaynaklarının geri dönüşümü araştırmalarında insanlar çeşitli nano-mikron parçacık kirleticilerin uzaklaştırılmasına büyük önem vermektedir. Sudaki nano-mikron partikül kirleticileri, boyutu 1um'dan küçük olan ince partikülleri ifade eder. Bileşimleri, çeşitli ince kil mineralleri, sentetik organik maddeler, humus, yağ ve alg maddeleri vb. gibi son derece karmaşıktır. İnce kil mineralleri, güçlü adsorpsiyon kuvvetine sahip bir taşıyıcı olarak genellikle toksik ağır metal iyonlarını, organik kirleticileri, patojenik bakterileri ve yüzeydeki diğer kirleticiler. Doğal sularda bulunan humus ve alg maddeleri, su arıtma arıtımında klor dezenfeksiyonu işleminde klor ile birlikte klorlu hidrokarbon kanserojen maddeler oluşturabilmektedir. Bu nano mikron parçacıklı kirleticilerin varlığı, yalnızca insan sağlığı üzerinde doğrudan veya potansiyel zararlı etkiye sahip olmakla kalmayıp, aynı zamanda su kalitesi koşullarını ciddi şekilde bozmakta ve kentsel atık suyun geleneksel arıtma prosesinde olduğu gibi su arıtmanın zorluğunu arttırmaktadır. Sonuç olarak, çökeltme tankının topakları yukarı doğru yüzer ve filtre tankına nüfuz etmek kolaydır, bu da atık su kalitesinin düşmesine ve işletme maliyetlerinin artmasına neden olur. Geleneksel geleneksel arıtma teknolojisi, sudaki bu nano mikron kirleticileri etkili bir şekilde giderememekte ve ultrafiltrasyon membranı ve ters ozmoz gibi bazı ileri arıtma teknolojilerinin, yüksek yatırım ve maliyet nedeniyle yaygın olarak kullanılması zordur. Bu nedenle yeni, verimli ve ekonomik su arıtma teknolojisinin araştırılmasına ve geliştirilmesine acil ihtiyaç vardır.
İşleme ekipmanları
Evsel atık su arıtma sistemi çeşitli ekipmanlar gerektirir; aşağıdakiler yaygın olarak kullanılan arıtma ekipmanlarıdır:
1. Izgara: atık sudaki kağıt, kumaş vb. gibi büyük partikül maddelerin uzaklaştırılması için kullanılır.
2. Kum çökeltme tankı: Atık sudaki kum ve kumun ve diğer katı parçacıkların uzaklaştırılması için kullanılır.
3. Çökeltme tankı: Birincil arıtma için kullanılan, atık sudaki askıda katı maddeler ve askıda çökeltiler yerçekimi ile çökeltilir.
4. Hava yüzdürme tankı: Birincil arıtma için kullanılır, atık sudaki askıda kalan madde kabarcıkların etkisiyle yukarı doğru yüzer ve daha sonra kazıyıcı ile çıkarılır.
5. Filtre: Birincil arıtma için, atık sudaki askıda katı maddeleri ve organik maddeleri uzaklaştırmak için filtre ortamı aracılığıyla
6. Aktif çamur reaksiyon tankı: Mikroorganizmaların atık sudaki organik maddeyi sıkıştırabilmesi için aktif çamur ve oksijen eklenerek ara arıtma için kullanılır.
7. Anaerobik çürütücü: anaerobik koşullar altında mikroorganizmaların etkisi yoluyla ara arıtma için kullanılır, atık sudaki organik madde biyogaza dönüştürülür.
8. Biyofilm reaktörü: Ara arıtma için kullanılan atık sudaki organik madde, biyofilmin etkisiyle parçalanır.
9. Derin filtre: atık sudaki eser miktardaki organik maddelerin filtre ortamı aracılığıyla uzaklaştırılması için ileri arıtma için kullanılır. 10. Aktif karbon adsorbe edici: aktif karbonun adsorpsiyonu yoluyla atık sudan organik maddenin uzaklaştırılması için ileri arıtma için kullanılır.
11. Ozon oksidasyon reaktörü: Atık sudaki organik maddeleri uzaklaştırmak amacıyla ozonun oksidasyonu yoluyla ileri arıtma için.
açıklama2